Noa Bente Maureen (2004) schrijft al vanaf zolang ze zich kan herinneren gedichten. ‘Een uitweg om haar gedachten op een rijtje te krijgen’, noemt ze het. Na een lange tijd vrijwel alleen in het Engels geschreven te hebben, keert ze nu steeds meer terug naar haar moedertaal, Nederlands. Want ‘dat komt soms toch een stuk harder aan als Engels’.
‘Vlekkenloos gaat over veel dingen, maar vooral over het gevoel wat ik krijg na situaties waarin ik niet mezelf ben geweest. Ik zou dan het liefste de vaatwasser inkruipen om weer schoon te worden en alles wat ik niet meer ben van me afwassen.’
Ik wou dat ik mijn waardigheid in de vaatwasser kon stoppen
Ik in het bestekrek, jij tussen de borden om je integriteit op te poetsen want
Daar heb ik wat vlekken op gemaakt
